INDEX TRACTATUUM, ETC. INDEX TRACTATUUM, ETC.

915 915

MEMBRUM MEMBRUM

II. Utrum Deus sciat per medium vel non? II. Utrum Deus sciat per medium vel non? III. De quo sit scientia divina ? III. De quo sit scientia divina ?

602 602 605 605

MEMBRUM IV. MEMBRUM IV.

Quomodo Quomodo scientia scientia divina se divina se habeat ad habeat ad scientem scientem

et ad sci- et ad sci- bile? bile?

ARTICULUS 1. Quomodo scientia divina se habeat ad scien- ARTICULUS 1. Quomodo scientia divina se habeat ad scien- tem? tem?

610 610

- -

2. Quomodo scientia Dei se habeat ad scibile, 2. Quomodo scientia Dei se habeat ad scibile, utrum sit practica vel theorica? utrum sit practica vel theorica?

616 616

QUÆSTIO LXI. De præscientia Dei. QUÆSTIO LXI. De præscientia Dei.

MEMBRUM MEMBRUM

I. Utrum præscientia sit temporalis vel æterna? I. Utrum præscientia sit temporalis vel æterna? II. Utrum præscientia sit causa rerum? II. Utrum præscientia sit causa rerum? III. Utrum præscientia Dei sit causata a rebus ? III. Utrum præscientia Dei sit causata a rebus ? IV. Utrum præscientia Dei falli possit? IV. Utrum præscientia Dei falli possit?

618 618

619 619

621 621

523 523

624 624

V. Utrum præscientia divina inferat necessitatem? V. Utrum præscientia divina inferat necessitatem? VI. Utrum præscientia Dei sit incommutabilis ? VI. Utrum præscientia Dei sit incommutabilis ? VII. Utrum præscientia Dei possit augeri vel minui? VII. Utrum præscientia Dei possit augeri vel minui? VIII. Quomodo præscientia Dei concordet cum libero arbitrio, VIII. Quomodo præscientia Dei concordet cum libero arbitrio,

626 626

629 629

633 633

utrum scilicet ea quæ sunt subjecta præscientiæ, sint utrum scilicet ea quæ sunt subjecta præscientiæ, sint sub libero arbitrio ? sub libero arbitrio ?

635 635

QUÆSTIO LXII. Utrum dispositio sit in Deo? QUÆSTIO LXII. Utrum dispositio sit in Deo?

TRACTATUS XVI. TRACTATUS XVI.

635 635

DE PRÆDESTINATIONE, DILECTIONE, ET ELECTIONE, ET REPROBATIONE. DE PRÆDESTINATIONE, DILECTIONE, ET ELECTIONE, ET REPROBATIONE.

QUÆSTIO LXIII. De prædestinatione. QUÆSTIO LXIII. De prædestinatione.

MEMBRUM MEMBRUM

I. Quid sit prædestinatio ? I. Quid sit prædestinatio ?

II. Cujus sit prædestinatio ? II. Cujus sit prædestinatio ?

MEMBRUM III. MEMBRUM III.

639 639

639 639

642 642

Utrum præ- Utrum præ- destinatio destinatio sit causa sit causa ejus cujus ejus cujus est? est?

ARTICULUS 1. Utrum prædestinatio habeat causam merito- ARTICULUS 1. Utrum prædestinatio habeat causam merito- riam ex parte nostra ? riam ex parte nostra ?

646 646

2. Utrum prædestinatio sit causa necessaria sui 2. Utrum prædestinatio sit causa necessaria sui effectus ? effectus ?

649 649

QUÆSTIO LXIV. Utrum dilectio qua Deus diligit creaturam, sit QUÆSTIO LXIV. Utrum dilectio qua Deus diligit creaturam, sit eadem cum dilectione qua Pater diligit Fi- eadem cum dilectione qua Pater diligit Fi- lium, et e converso? lium, et e converso?

654 654

916 916

D. ALB. MAG. ORD. PRÆD. D. ALB. MAG. ORD. PRÆD.

QUÆSTIO INCIDENS. Utrum Christus plus dilexit Petrum quam QUÆSTIO INCIDENS. Utrum Christus plus dilexit Petrum quam

Joannem ? Joannem ?

QUÆSTIO LXV. De electione, utrum sit in Deo? QUÆSTIO LXV. De electione, utrum sit in Deo?

660 660

661 661

QUÆSTIO LXVI. De reprobatione. QUÆSTIO LXVI. De reprobatione.

666 666

MEMBRUM MEMBRUM

I. Quid sit reprobatio ? I. Quid sit reprobatio ?

666 666

II. Quis sit effectus proprius reprobationis, utrum scilicet II. Quis sit effectus proprius reprobationis, utrum scilicet obduratio? obduratio?

670 670

TRACTATUS XVII. TRACTATUS XVII.

DE PROVIDENTIA, FATO, ET LIBRO VITÆ. DE PROVIDENTIA, FATO, ET LIBRO VITÆ.

QUÆSTIO LXVII. De providentia. QUÆSTIO LXVII. De providentia.

674 674

MEMBRUM MEMBRUM

I. An sit providentia ? I. An sit providentia ?

674 674

II. Quid sit providentia ? II. Quid sit providentia ?

677 677

III. Cujus sit providentia ? III. Cujus sit providentia ?

681 681

ARTICULUS 1. Utrum providentia sit causa? ARTICULUS 1. Utrum providentia sit causa?

686 686

MEMBRUM IV. MEMBRUM IV.

2. Utrum providentia sit causa inducens neces- 2. Utrum providentia sit causa inducens neces- sitatem provisis? sitatem provisis?

687 687

Quibus mo- Quibus mo- dis sit pro- dis sit pro- videntia? videntia?

3. Quis sit providentiæ proprius effectus? 3. Quis sit providentiæ proprius effectus?

689 689

4. Utrum providentia sit causa causans per se 4. Utrum providentia sit causa causans per se tantum, vel per se et per aliud, sive diversum, sive oppo- tantum, vel per se et per aliud, sive diversum, sive oppo-

situm ? situm ?

690 690

5. De modis providentiæ. 5. De modis providentiæ.

692 692

QUÆSTIO LXVII. De fato. QUÆSTIO LXVII. De fato.

MEMBRUM I. Utrum fatum sit? MEMBRUM I. Utrum fatum sit?

694 694

694 694

II. Quid sit fatum ? II. Quid sit fatum ?

697 697

III. Cujus sit fatum? III. Cujus sit fatum?

702 702

IV. In quo differat fatum a fortuna et eupraxia? IV. In quo differat fatum a fortuna et eupraxia?

706 706

QUÆSTIO LXIX. De libro vitæ. QUÆSTIO LXIX. De libro vitæ.

714 714

MEMBRUM MEMBRUM

I. De multiplicitate nominis libri vitæ, secundum quam in- I. De multiplicitate nominis libri vitæ, secundum quam in- tentionem proprie accipiatur? tentionem proprie accipiatur?

714 714

II. Quid sit liber vitæ ? II. Quid sit liber vitæ ?

718 718

III. Cujus vel quorum sit liber vitæ, utrum scilicet boni et mali III. Cujus vel quorum sit liber vitæ, utrum scilicet boni et mali scripti sint in libro vitæ, vel boni tantum ? scripti sint in libro vitæ, vel boni tantum ?

721 721

IV. Utrum aliquis deleri possit qui scriptus est in libro vitæ ? IV. Utrum aliquis deleri possit qui scriptus est in libro vitæ ?

722 722

INDEX TRACTATUUM, ETC. INDEX TRACTATUUM, ETC.

917 917

TRACTATUS XVIII. TRACTATUS XVIII.

DE MODIS QUIBUS DEUS DICITUR ESSE IN REBUS ET LOCIS, DE MODIS QUIBUS DEUS DICITUR ESSE IN REBUS ET LOCIS, ET MUTARE CREATURAM CORPORALEM PER LOCUM ET TEMPUS, ET MUTARE CREATURAM CORPORALEM PER LOCUM ET TEMPUS, SPIRITUALEM VERO PER TEMPUS TANTUM. SPIRITUALEM VERO PER TEMPUS TANTUM.

QUÆSTIO LXX. De modis quibus Deus est in rebus. QUÆSTIO LXX. De modis quibus Deus est in rebus.

MEMBRUM MEMBRUM

I. Utrum Deus sit ubique, et in omni re? I. Utrum Deus sit ubique, et in omni re?

727 727

727 727

II. Utrum idem sit esse ubique, et in omni re, et e converso? II. Utrum idem sit esse ubique, et in omni re, et e converso? III. Utrum idem sit Deum esse ubique, et in omni loco, et ubi- III. Utrum idem sit Deum esse ubique, et in omni loco, et ubi-

731 731

cumque ? cumque ?

733 733

IV. De modis quibus Deus est in omni re, et si esse ubique et IV. De modis quibus Deus est in omni re, et si esse ubique et in omni re sit proprium ei? in omni re sit proprium ei?

735 735

QUÆSTIO LXXI. De modo quo Deus est in Sanctis per gratiam. QUÆSTIO LXXI. De modo quo Deus est in Sanctis per gratiam.

743 743

QUÆSTIO LXXII. Utrum esse in rebus et esse ubique conveniat QUÆSTIO LXXII. Utrum esse in rebus et esse ubique conveniat Deo ab æterno, vel ex tempore? Deo ab æterno, vel ex tempore?

QUÆSTIO LXXIII. Utrum Deus localiter sive circumscriptibiliter QUÆSTIO LXXIII. Utrum Deus localiter sive circumscriptibiliter sit in rebus? sit in rebus?

748 748

749 749

MEMBRUM MEMBRUM MEMBRUM II. MEMBRUM II. Cui conve- Cui conve- niat esse niat esse in loco? in loco?

I. Quid sit esse in loco, vel locale, vel circumscriptibile? I. Quid sit esse in loco, vel locale, vel circumscriptibile? ARTICULUS 1. Utrum Angelus impleat locum. ARTICULUS 1. Utrum Angelus impleat locum.

750 750

756 756

2. Utrum Angelus simul possit esse in pluribus 2. Utrum Angelus simul possit esse in pluribus

locis? locis?

758 758

3. Utrum Angelus in eodem tempore possit esse 3. Utrum Angelus in eodem tempore possit esse ubique et in omni loco? ubique et in omni loco?

761 761

MEMBRUM III. Secundum quam diversitatem conveniat corpori esse in MEMBRUM III. Secundum quam diversitatem conveniat corpori esse in loco et spiritui ? loco et spiritui ?

763 763

IV. Utrum spiritus creatus possit esse sine loco ? IV. Utrum spiritus creatus possit esse sine loco ?

763 763

QUÆSTIO LXXIV. De motu creaturæ spiritualis per tempus et QUÆSTIO LXXIV. De motu creaturæ spiritualis per tempus et

locum. locum.

764 764

MEMBRUM I. Quid sit moveri spiritualem creaturam per tempus? MEMBRUM I. Quid sit moveri spiritualem creaturam per tempus? MEMBRUM II. MEMBRUM II.

764 764

Utrum An- Utrum An- gelus mo- gelus mo- veatur per veatur per tempus tempus tantum, tantum,

ARTICULUS 1. Utrum Angelus de loco ad locum moveatur ? ARTICULUS 1. Utrum Angelus de loco ad locum moveatur ? 2. Utrum Angelus moveatur per medium vel 2. Utrum Angelus moveatur per medium vel

767 767

non? non?

770 770

3. Utrum motus Angeli sit in tempore, vel in 3. Utrum motus Angeli sit in tempore, vel in

instanti ? instanti ?

776 776

vel per vel per tempus et tempus et locum? locum?

918 918

D. ALB. MAG ORD. PRÆD. D. ALB. MAG ORD. PRÆD.

QUÆSTIO LXXV. De assumptione corporum Angelorum et motu QUÆSTIO LXXV. De assumptione corporum Angelorum et motu

eorumdem. eorumdem.

MEMBRUM MEMBRUM

I. Utrum Angeli boni assumant corporal I. Utrum Angeli boni assumant corporal

II. Ex quo elemento Angeli assumant corpora? II. Ex quo elemento Angeli assumant corpora?

III. Qualiter Angelus assumat corpus, utrum scilicet sit in III. Qualiter Angelus assumat corpus, utrum scilicet sit in

corpore assumpto ut perfectio in perfectibili, vel ut corpore assumpto ut perfectio in perfectibili, vel ut motor in mobili? motor in mobili?

779 779

779 779

784 784

786 786

V. Ad quem usum Angeli assumant corpora? V. Ad quem usum Angeli assumant corpora?

789 789

V. Quid fiat de corporibus assumptis post ministerium ex- V. Quid fiat de corporibus assumptis post ministerium ex- pletum, utrum redeant in præjacentem materiam ? pletum, utrum redeant in præjacentem materiam ?

791 791

TRACTATUS XIX. TRACTATUS XIX.

DE POTENTIA DEI. DE POTENTIA DEI.

QUÆSTIO LXXVI. De multiplicitate hujus nominis. Potentia. QUÆSTIO LXXVI. De multiplicitate hujus nominis. Potentia.

QUÆSTIO LXXVII. De conditionibus potentiæ secundum quas per- QUÆSTIO LXXVII. De conditionibus potentiæ secundum quas per- fecta in Deo dicitur esse potentia. fecta in Deo dicitur esse potentia.

793 793

797 797

MEMBRUM MEMBRUM

I. Utrum Deus dicatur omnipotens, quia universaliter omnia I. Utrum Deus dicatur omnipotens, quia universaliter omnia potest? potest?

797 797

QUÆSTIO INCIDENS. Utrum omnipotentia conveniat tribus perso- QUÆSTIO INCIDENS. Utrum omnipotentia conveniat tribus perso- nis, vel tantum Patri ? nis, vel tantum Patri ?

803 803

MEMBRUM MEMBRUM

II. De limitatione potentiæ, utrum sit immensa aliquo modo? II. De limitatione potentiæ, utrum sit immensa aliquo modo?

809 809

MEMBRUM III. MEMBRUM III.

De perfe- De perfe- ctione ctione operis Dei operis Dei secundum secundum quam di- quam di-

ARTICULUS 1. Utrum Deus res meliores potuit facere quam ARTICULUS 1. Utrum Deus res meliores potuit facere quam fecit ? fecit ?

816 816

- -

2. Utrum Deus possit facere universum melius 2. Utrum Deus possit facere universum melius quam fecit? et, Utrum melius potuit facere hominem qui quam fecit? et, Utrum melius potuit facere hominem qui aliquid universi est ? aliquid universi est ?

819 819

- -

citur op- citur op-

3. Utrum Deus illa quæ fecit, meliori modo po- 3. Utrum Deus illa quæ fecit, meliori modo po- tuit facere quam fecit? tuit facere quam fecit?

820 820

time: fa- time: fa-

cere quid- cere quid-

4. Utrum Deus possit omne quod olim potuit, 4. Utrum Deus possit omne quod olim potuit, ita quod potentia ejus invariabilis sit? ita quod potentia ejus invariabilis sit?

822 822

quid facit. quid facit.

QUÆSTIO LXXVIII. De possibili secundum quod ad potentiam Dei QUÆSTIO LXXVIII. De possibili secundum quod ad potentiam Dei

dependet. dependet.

828 828

MEMBRUM MEMBRUM

1. De multiplicitate possibilis, et de modis ejus. 1. De multiplicitate possibilis, et de modis ejus.

828 828

II. Utrum per se et simpliciter impossibile sit Deo possibile? II. Utrum per se et simpliciter impossibile sit Deo possibile? III. Utrum impossibile per accidens sit Deo possibile ? III. Utrum impossibile per accidens sit Deo possibile ?

830 830

835 835

INDEX TRACTATUUM, ETC. INDEX TRACTATUUM, ETC.

919 919

TRACTATUS XX. TRACTATUS XX.

DE VOLUNTATE DEI. DE VOLUNTATE DEI.

QUÆSTIO LXXIX. De voluntate divina in communi. QUÆSTIO LXXIX. De voluntate divina in communi.

838 838

MEMBRUM MEMBRUM

I. Quid sit voluntas in Deo secundum rem ? I. Quid sit voluntas in Deo secundum rem ?

838 838

PARTICULA 1. Utrum divina voluntas sit causa PARTICULA 1. Utrum divina voluntas sit causa omnium quæ sunt? omnium quæ sunt?

841 841

MEMBRUM II. MEMBRUM II. De causali- De causali- tate divi- tate divi- næ volun- næ volun- tatis. tatis.

ARTICULUS 1. ARTICULUS 1. Utrum divina Utrum divina voluntas sit voluntas sit causa? causa?

2. Utrum voluntas Dei sit causa 2. Utrum voluntas Dei sit causa omnium illorum quæ subsunt potentiæ di- omnium illorum quæ subsunt potentiæ di- vinæ ? vinæ ?

445 445

- -

3. Utrum voluntas divina sit causa 3. Utrum voluntas divina sit causa propria vel communis, contingens vel ne- propria vel communis, contingens vel ne- cessaria, universalis vel particularis ? cessaria, universalis vel particularis ?

846 846

ARTICULUS 2. ARTICULUS 2. Utrum vo - Utrum vo - luntas bene- luntas bene- placiti pos. placiti pos. sit cassari ? sit cassari ?

PARTICULA 1. Quid sit voluntas beneplaciti (1)? PARTICULA 1. Quid sit voluntas beneplaciti (1)? 2. Qualiter voluntati beneplaciti 2. Qualiter voluntati beneplaciti conveniat non cassari ? conveniat non cassari ?

849 849

853 853

QUÆSTIO LXXX. De signis divinæ voluntatis. QUÆSTIO LXXX. De signis divinæ voluntatis.

855 855

MEMBRUM MEMBRUM

I. De signis divinæ voluntatis in communi. I. De signis divinæ voluntatis in communi.

855 855

ARTICULUS 1. De præcepto, Utrum Deus velit quod præceptum ARTICULUS 1. De præcepto, Utrum Deus velit quod præceptum suum semper opere impleatur (2)? suum semper opere impleatur (2)?

861 861

MEMBRUM II. MEMBRUM II.

2. De signo prohibitionis, Utrum actus prohibitus 2. De signo prohibitionis, Utrum actus prohibitus sit volitus? sit volitus? ARTICULUS 3. ARTICULUS 3.

870 870

PARTICULA 1. Utrum mala fiant voluntate PARTICULA 1. Utrum mala fiant voluntate Dei? Dei?

874 874

De singulis De signo vo- De singulis De signo vo-

2. Utrum bonum sit mala fieri? 2. Utrum bonum sit mala fieri?

876 876

signis di- signis di-

vinæ vo- vinæ vo-

luntatis luntatis

luntatis luntatis quod est quod est permissio. permissio.

3. Utrum expediat mala fieri ? 3. Utrum expediat mala fieri ?

879 879

4. Utrum permissio sit signum vo- 4. Utrum permissio sit signum vo-

luntatis divinæ (³)? luntatis divinæ (³)?

881 881

benepla- ARTICULUS 4. benepla- ARTICULUS 4.

citi in spe- De signo vo- citi in spe- De signo vo- crali. crali.

luntatis luntatis quod est quod est impletio impletio

PARTICULA 1. Utrum voluntas Dei semper effi- PARTICULA 1. Utrum voluntas Dei semper effi- cax sit in omni opere suo? cax sit in omni opere suo?

884 884

2. Utrum in omni opere Dei sit mi- 2. Utrum in omni opere Dei sit mi- sericordia et veritas? sericordia et veritas?

886 886

sive opera- sive opera- tio. tio.

MEMBRUM III. De conformitate voluntatis nostræ ad voluntatem Dei. MEMBRUM III. De conformitate voluntatis nostræ ad voluntatem Dei.

894 894

(1) Inter particulam primam et secundam hujus articuli secundi est quæstio incidens, Utrum (1) Inter particulam primam et secundam hujus articuli secundi est quæstio incidens, Utrum voluntas antecedens et consequens sit in Deo? voluntas antecedens et consequens sit in Deo?

(2) Inter articulum primum et secundum quæstio incidens, Utrum Deus possit præcipere (2) Inter articulum primum et secundum quæstio incidens, Utrum Deus possit præcipere contra jus naturale et contra decalogum quem ipse scripsit in tabulis ? contra jus naturale et contra decalogum quem ipse scripsit in tabulis ?

(3) Remittit quærenda quædam de consilio. (3) Remittit quærenda quædam de consilio.

851 851

863 863

883 883

INDEX INDEX

RERUM ET VERBORUM MEMORABILIUM, RERUM ET VERBORUM MEMORABILIUM,

QUÆ IN PRIMA PARTE QUÆ IN PRIMA PARTE

SUMME THEOLOGIÆ CONTINENTUR. SUMME THEOLOGIÆ CONTINENTUR.

a. a.

m. m.

Articulus. Articulus. Membrum. Membrum.

par. par. Q. Q.

Particula. Particula.

Quæstio. Quæstio.

ABBREVIATIONES : ABBREVIATIONES :

q. q.

Quæstiuncula. Quæstiuncula.

quæsit. quæsit.

Quæsitum. Quæsitum.

subpar. subpar. tract. tract.

Subparticula. Subparticula.

Tractatus. Tractatus.

A A

ACCEPTIONIS partes tres sunt: ex probabili- ACCEPTIONIS partes tres sunt: ex probabili- bus enim est opinio, ex credibilibus fides, bus enim est opinio, ex credibilibus fides, ex intelligibilibus autem generatur scien- ex intelligibilibus autem generatur scien- tia. Aristoteles. tia. Aristoteles. Q. 1. Q. 1.

ABSTRAHENTIUM non est peccatum. Q. 39, ABSTRAHENTIUM non est peccatum. Q. 39, m. 1. m. 1.

ABRAHAM Angelos non potuisset videre, nisi ABRAHAM Angelos non potuisset videre, nisi corpora ex aere assumpsissent. Gregorius. corpora ex aere assumpsissent. Gregorius. Q. 75, m. 1. Q. 75, m. 1.

ACCIDENTIUM genera cum in divinam assu- ACCIDENTIUM genera cum in divinam assu- muntur prædicationem, omnia mutantur, muntur prædicationem, omnia mutantur, et modum prædicandi accidentalem mu- et modum prædicandi accidentalem mu- tant in modum prædicandi substantialem. tant in modum prædicandi substantialem. Boetius. Boetius. Q. 26, m. 2, a. 2. Q. 26, m. 2, a. 2. ACCIDENS et subjectum, unum est aggrega- ACCIDENS et subjectum, unum est aggrega- tum, et non simpliciter unum. Aristoteles. tum, et non simpliciter unum. Aristoteles. Q. 34, m. 1. Q. 34, m. 1.

922 922

tem, et ideo simplicissimo nihil addit vel tem, et ideo simplicissimo nihil addit vel minuit, et propter hoc maxime competit minuit, et propter hoc maxime competit distinctioni quæ est in divinis. Q. 37. distinctioni quæ est in divinis. Q. 37.

INDEX RERUM INDEX RERUM ACCIDENS sive mobiliter, sive immobiliter in- ACCIDENS sive mobiliter, sive immobiliter in- sit, semper accidens est. sit, semper accidens est. Q. 37. Q. 37. ACCIDENS potius est esse ACCIDENS potius est esse quam essentia. quam essentia. Aristoteles. Aristoteles. Q. 43. Q. 43. ACCIDENS est, quod cum sit in aliquo, non est ACCIDENS est, quod cum sit in aliquo, non est in eo velut quædam pars, et impossibile in eo velut quædam pars, et impossibile est ipsum esse sine eo in quo est. Aristo- est ipsum esse sine eo in quo est. Aristo- teles. teles. Q. 56, ad q. Q. 56, ad q. 1. 1. ACCIDENS est quod adest et abest præter sub- ACCIDENS est quod adest et abest præter sub- jecti corruptionem. Porphyrius Ibid.. jecti corruptionem. Porphyrius Ibid..

ACTIO est illatio ejus quod est actus, in id in ACTIO est illatio ejus quod est actus, in id in quod agitur, secundum quod est in agente, quod agitur, secundum quod est in agente, et non secundum quod est in acto. et non secundum quod est in acto. Q. 53, m. 1. Q. 53, m. 1.

ACTIO et passio sunt inter agens et patiens. ACTIO et passio sunt inter agens et patiens. Q. 52 ad q. 1. Q. 52 ad q. 1.

ADDERE proprie est, alienum quod per in- ADDERE proprie est, alienum quod per in- tellectum intus non est, de novo appo- tellectum intus non est, de novo appo- Q. 31, m. 3. Q. 31, m. 3.

nere. nere.

ADJECTIVA substantivata in divinis quantum ADJECTIVA substantivata in divinis quantum ad modum significandi duplicia sunt: ad modum significandi duplicia sunt: quædam in suo intellectu nihil important quædam in suo intellectu nihil important nisi quod indifferens est in tribus perso- nisi quod indifferens est in tribus perso- nis, ut ens, bonus, etc.: quædam distin- nis, ut ens, bonus, etc.: quædam distin- ctionem important vel actu vel potentia, ctionem important vel actu vel potentia, ut unus, duo, tres. Q. 40, m. 2, a. 2. ut unus, duo, tres. Q. 40, m. 2, a. 2.

Actus prævii sunt potentiis. Aristoteles. Actus prævii sunt potentiis. Aristoteles. Q. 15, m. 2, a. 2, par. 1. Q. 15, m. 2, a. 2, par. 1.

ACTUS duplex, scilicet ut somnus, et ut vi- ACTUS duplex, scilicet ut somnus, et ut vi- gilia. Aristoteles. gilia. Aristoteles. Q. 21, m. 1, a. 2, Q. 21, m. 1, a. 2, par. 1. par. 1.

ACTUS qui simpliciter est actus, potentiam ACTUS qui simpliciter est actus, potentiam

præcedit substantia, ratione, et tempore. præcedit substantia, ratione, et tempore. Aristoteles. Aristoteles. Ibid. Ibid.

ACTUS ACTUS

Q. 12, m. 1. Q. 12, m. 1.

particularium sunt. Aristoteles. particularium sunt. Aristoteles.

ADAM cognovit Deum non ea fide quomodo ADAM cognovit Deum non ea fide quomodo Deus a credentibus absens creditur, sed ea Deus a credentibus absens creditur, sed ea quæ tunc per præsentiam contemplatio- quæ tunc per præsentiam contemplatio- nis scienti manifestus ostendebatur, non nis scienti manifestus ostendebatur, non tamen ita excellenter sicut postea cogno- tamen ita excellenter sicut postea cogno- scere debuisset si perstitisset. Hugo. scere debuisset si perstitisset. Hugo. Q. 14, m. 2. Q. 14, m. 2.

ADAM per creaturas Deum cognovit, quæ co- ADAM per creaturas Deum cognovit, quæ co- gnitio propria et naturalis est homini in gnitio propria et naturalis est homini in carne posito. carne posito.

Ibid. Ibid.

AD ALIQUID nullam habet absolutam entita- AD ALIQUID nullam habet absolutam entita-

ÆTERNITAS id quod est, et id quo est, non ÆTERNITAS id quod est, et id quo est, non potest cognosci nisi ex cognitione ipsius potest cognosci nisi ex cognitione ipsius nunc constituentis eam. Q. 32, m. 1. nunc constituentis eam. Q. 32, m. 1. ÆTERNITATEM nihil constituit secundum id ÆTERNITATEM nihil constituit secundum id quod est et secundum esse, nisi nunc stans quod est et secundum esse, nisi nunc stans sub formam omnimodæ immobilitatis. sub formam omnimodæ immobilitatis. Boetius. Boetius. ÆTERNITAS excellit æviternitatem secundum ÆTERNITAS excellit æviternitatem secundum principium, et tempus secundum princi- principium, et tempus secundum princi- pium et finem æviternitas autem excellit pium et finem æviternitas autem excellit tempus secundum finem. Q. 22, m. 2, tempus secundum finem. Q. 22, m. 2,

a. 2. a. 2.

Ibid. Ibid.

ÆTERNITAS est interminabilis vitæ tota simul ÆTERNITAS est interminabilis vitæ tota simul et perfecta possessio. Boetius. et perfecta possessio. Boetius. Q. 23, Q. 23, m. 1, a. 1, par. 1. m. 1, a. 1, par. 1. ÆTERNITAS quid est, nisi diuturnitas sine ÆTERNITAS quid est, nisi diuturnitas sine initio, carens omni mutabilitate? Richar- initio, carens omni mutabilitate? Richar- dus. dus. Q. 23, m. 1, a. 2, par. 2. Q. 23, m. 1, a. 2, par. 2. ÆTERNITATIS nomine intelligitur una singu- ÆTERNITATIS nomine intelligitur una singu- laris et individua, simplex et solitaria laris et individua, simplex et solitaria mora, in qua neque collatio neque colle- mora, in qua neque collatio neque colle- ctio est. Gilbertus. ctio est. Gilbertus. Ibid. Ibid. ÆTERNITAS componitur ab ex vel extra, et ÆTERNITAS componitur ab ex vel extra, et terminus: quia extra terminationem posi- terminus: quia extra terminationem posi- ta est. ta est. Ibid. Ibid. ÆTERNITAS vera principii finisque meta ca- ÆTERNITAS vera principii finisque meta ca-

INDEX RERUM INDEX RERUM

923 923

rere intelligitur: quod nulli rerum crea- rere intelligitur: quod nulli rerum crea- tarum, eo ipso quod de nihilo factæ sunt, tarum, eo ipso quod de nihilo factæ sunt, communicantur. Anselmus. Q. 23, m. 1, communicantur. Anselmus. Q. 23, m. 1,

a. 2, par. 1. a. 2, par. 1. ÆTERNUM dicitur duobus modis: 1. Per es- ÆTERNUM dicitur duobus modis: 1. Per es- sentiam ut solus Deus, cui proprium est sentiam ut solus Deus, cui proprium est esse æternum, et incommunicabile est esse æternum, et incommunicabile est aliis hoc modo. 2. Per participationem aliis hoc modo. 2. Per participationem quoque dicitur æternum quod æternitatis quoque dicitur æternum quod æternitatis aliquam proprietatem participat, ut ani- aliquam proprietatem participat, ut ani- ma, secundum Augustinum. ma, secundum Augustinum. Ibid. Ibid. ÆTERNITATIS duæ sunt proprietates quæ ÆTERNITATIS duæ sunt proprietates quæ maxime participantur a creaturis, scilicet maxime participantur a creaturis, scilicet incommutabilitas et carentia finis. Est incommutabilitas et carentia finis. Est enim aliquid simpliciter incommutabile in enim aliquid simpliciter incommutabile in substantia, esse, virtute et operatione, et substantia, esse, virtute et operatione, et hoc ut primo et per se incommutabile est, hoc ut primo et per se incommutabile est, ut Deus. Est etiam aliquid per substan- ut Deus. Est etiam aliquid per substan- tiam incommutabile, tamen commutabile tiam incommutabile, tamen commutabile virtutibus et accidentibus et operatione, virtutibus et accidentibus et operatione, ut Angelus, et anima beata. ut Angelus, et anima beata. ÆTERNITAS ejus rei est, quæ nihil aliud est ÆTERNITAS ejus rei est, quæ nihil aliud est quam ipsa, immutabile ens et sine parti- quam ipsa, immutabile ens et sine parti- bus. Anselmus. bus. Anselmus. Q. 23, m. 1, a. 3, Q. 23, m. 1, a. 3,

Ibid. Ibid.

subpar. 1. subpar. 1. ÆTERNITAS proprie et principaliter dicta duo ÆTERNITAS proprie et principaliter dicta duo habet in se, scilicet permanentiam esse, habet in se, scilicet permanentiam esse, et extensionem esse permanentis, quam et extensionem esse permanentis, quam facit anima extendens esse sine principio facit anima extendens esse sine principio in omne præteritum, et sine fine in omne in omne præteritum, et sine fine in omne futurum. futurum. Ibid. Ibid. ÆTERNITAS continet æviternitatem et tem- ÆTERNITAS continet æviternitatem et tem- pus. pus. Q. 23, m. 1, a. 2, subpar. 2. Q. 23, m. 1, a. 2, subpar. 2. ÆTERNITAS est in patre, species in imagine, ÆTERNITAS est in patre, species in imagine, usus in munere. Hilarius. Q. 48, m. 2. usus in munere. Hilarius. Q. 48, m. 2. In rebus perpetuis et ÆTERNIS idem est esse In rebus perpetuis et ÆTERNIS idem est esse et posse. Aristoteles. Q. 30, m. 3, a. 2. et posse. Aristoteles. Q. 30, m. 3, a. 2. ÆTERNUM consideratur dupliciter, scilicet ÆTERNUM consideratur dupliciter, scilicet

simpliciter et non in respectu ad aliquid simpliciter et non in respectu ad aliquid extra, et ut est principium temporalis. extra, et ut est principium temporalis. Q. 61, m. 1. Q. 61, m. 1.

ÆETHER licet secundum Aristotelem multipli- ÆETHER licet secundum Aristotelem multipli-

citer dicatur, tamen principaliter dicitur citer dicatur, tamen principaliter dicitur

corpus non igne, sed lumine inflammans corpus non igne, sed lumine inflammans et inflammatum. et inflammatum. Q. 75. m. 2. Q. 75. m. 2.

Ævi proprietas est antiquum et invariabile, Ævi proprietas est antiquum et invariabile, et totum secundum totum metiri, vel ut et totum secundum totum metiri, vel ut alia translatio habet, universale metiendo. alia translatio habet, universale metiendo. Dionysius. Dionysius. Q. 23, m. 2, a. 1. Q. 23, m. 2, a. 1. quæ facta sunt, quæ facta sunt, Ibid. Ibid.

ÆVUM est mensura eorum ÆVUM est mensura eorum sed finem non habent. sed finem non habent. ÆVUM stabile est, tempus vero mutabile. ÆVUM stabile est, tempus vero mutabile. Augustinus. Augustinus. lbid. lbid.

ÆVITERNA totum esse simul et perfecte pos- ÆVITERNA totum esse simul et perfecte pos- sessum habere non possunt. Q. 23, sessum habere non possunt. Q. 23, m. 2, a. 2, par. 1. m. 2, a. 2, par. 1.

ÆVUM an et quomodo in omnibus æviternis ÆVUM an et quomodo in omnibus æviternis sit unum, vel plura? sit unum, vel plura? Q. 23, m, 2, Q. 23, m, 2, a. 2, par. 2. a. 2, par. 2.

AFFIRMATIO et negatio sunt circa idem ge- AFFIRMATIO et negatio sunt circa idem ge- nus, sicut et omnis alia species oppositio- nus, sicut et omnis alia species oppositio- nis. nis. Q. 39, m. 1. Q. 39, m. 1.

AGENTES per intellectum nescientes rationem AGENTES per intellectum nescientes rationem operum suorum, non agunt, sed faciunt operum suorum, non agunt, sed faciunt sicut comburit ignis. Aristoteles. Q. 54. sicut comburit ignis. Aristoteles. Q. 54.

ALBI causa est diffusio luminis in superficie ALBI causa est diffusio luminis in superficie clara, cujus nulla pars obumbrat alteram clara, cujus nulla pars obumbrat alteram per aliquid opaci quod sit in ipsa: et per per aliquid opaci quod sit in ipsa: et per oppositum causa nigri est privatio hujus. oppositum causa nigri est privatio hujus. Aristoteles. Aristoteles. Q. 24, m. 3. Q. 24, m. 3.

AMICITIAM proprie loquendo superior ad in- AMICITIAM proprie loquendo superior ad in- feriorem non habet, sed dignationem : et feriorem non habet, sed dignationem : et inferior ad superiorem proprie amicitiam inferior ad superiorem proprie amicitiam similiter non habet, sed reverentiam. similiter non habet, sed reverentiam. Aspasius. Aspasius. Q. 71. Q. 71. AMICITIÆ lex prima sancitur, ut pro amicis AMICITIÆ lex prima sancitur, ut pro amicis non nisi honesta faciamus. Tullius. non nisi honesta faciamus. Tullius. Ibidem. Ibidem.

924 924

INDEX RERUM INDEX RERUM

AMOR divinus exstasim est faciens, non sinens AMOR divinus exstasim est faciens, non sinens ipsos amantes esse suiipsorum sed ama- ipsos amantes esse suiipsorum sed ama- torum. Dionysius. Q. 26, m. 1, a. 1, torum. Dionysius. Q. 26, m. 1, a. 1, par. 4, Item, Q. 64. par. 4, Item, Q. 64. AMOR est connexio et vinculum quo omnium AMOR est connexio et vinculum quo omnium rerum universitas ineffabili amicitia inso- rerum universitas ineffabili amicitia inso- lubilique unitate copulatur. Maximus. lubilique unitate copulatur. Maximus. Q. 26, m. 1, a. 1, par. 4. Q. 26, m. 1, a. 1, par. 4.

AMOR est naturalis motus et omnium rerum AMOR est naturalis motus et omnium rerum quæ in motu sunt, finis quietus et statio, quæ in motu sunt, finis quietus et statio, ultra quem nullus progreditur motus. ultra quem nullus progreditur motus. Chrysostomus. Chrysostomus. Ibid. Ibid. AMOR semper est ad alterum si amor amici- AMOR semper est ad alterum si amor amici- tiæ est. tiæ est. Q. 29, m. 1, a. 2 ad q. Q. 29, m. 1, a. 2 ad q. AMOR est donum quo omnia alia donantur. AMOR est donum quo omnia alia donantur. Q. 31, m. 1. Q. 31, m. 1.

Augustinus. Augustinus.

Item, Q. 33, m. 3. Item, Q. 33, m. 3.

Nihil dulcius, quam AMARE et.amari. Augu- Nihil dulcius, quam AMARE et.amari. Augu- stinus. stinus. Q. 31, m. 1. Item, Q. 36, Q. 31, m. 1. Item, Q. 36,

m. 3. m. 3.

AMOR quantum ad effectum proprium vincu- AMOR quantum ad effectum proprium vincu- lum est et nexus: quantum ad effectum lum est et nexus: quantum ad effectum consequentem multiplicativus est spiritus consequentem multiplicativus est spiritus et emissivus, ut cordis bonum quod in et emissivus, ut cordis bonum quod in corde est conceptum et formatum, vehat corde est conceptum et formatum, vehat in dilectum. in dilectum. Q. 31, m. 2. Q. 31, m. 2. AMOR duplex, fruitionis scilicet et amicitiæ. AMOR duplex, fruitionis scilicet et amicitiæ. Ibidem. Ibidem.

AMICORUM est idem velle et idem nolle. AMICORUM est idem velle et idem nolle. Tullius. Tullius. Ibid. Ibid. AMOR superiora movet ad inferiorum provi- AMOR superiora movet ad inferiorum provi- sionem, et inferiora ad superiorum con- sionem, et inferiora ad superiorum con- versionem, et æqualia ad superiorum versionem, et æqualia ad superiorum conversionem. Ierotheus. Q. 32, m. 1. conversionem. Ierotheus. Q. 32, m. 1. AMOR, dilectio et charitas licet idem sup- AMOR, dilectio et charitas licet idem sup- ponant, non tamen idem significant. ponant, non tamen idem significant. Q. 36, m. 3. Q. 36, m. 3.

AMOR non dicit nisi simpliciter fluxum aman- AMOR non dicit nisi simpliciter fluxum aman- tis in amatum. tis in amatum. Ibid. Ibid.

AMOREM rei cognitæ præcedit voluntas rei AMOREM rei cognitæ præcedit voluntas rei cognoscendæ. Augustinus. cognoscendæ. Augustinus.

m. 2, a. 3. m. 2, a. 3.

Q. 41, Q. 41,

AMOR primum bonum est, quod in commu- AMOR primum bonum est, quod in commu- nicationem et dona diffundit affectum. nicationem et dona diffundit affectum. Q. 48, m. 1. Q. 48, m. 1.

AMOR intimus et optimus affectus est volun- AMOR intimus et optimus affectus est volun- tatis, quando non est privatus et est ho- tatis, quando non est privatus et est ho- nesti. nesti. Q. 50, m. 1. Q. 50, m. 1. AMOR licet sit idem quod Spiritus sanctus, AMOR licet sit idem quod Spiritus sanctus, non tamen eumdem modum habet signi non tamen eumdem modum habet signi ficandi. ficandi. Q. 50, m. 1. Q. incidens. Q. 50, m. 1. Q. incidens. AMORIS tanta vis est, quod necesse est aman- AMORIS tanta vis est, quod necesse est aman- tem talem esse quale est id quod amat. tem talem esse quale est id quod amat. Hugo. Hugo. Q. 64. Q. 64. Una et eadem est dilectio qua diligit per- Una et eadem est dilectio qua diligit per- sona personam, et qua personæ diligunt. sona personam, et qua personæ diligunt. omnem creaturam, sed penes connotata omnem creaturam, sed penes connotata in diligibili non est eadem. in diligibili non est eadem. Ibid. Ibid. Deum AMARE creaturam, est bonam volun- Deum AMARE creaturam, est bonam volun- tatem Dei fluere in bonum quod fecit tatem Dei fluere in bonum quod fecit Deus in creatura. Deus in creatura. Q. 64 ad զ. 1. Q. 64 ad զ. 1. AMOREM sive divinum, sive angelicum, sive AMOREM sive divinum, sive angelicum, sive intellectualem sive animalem, sive natu- intellectualem sive animalem, sive natu- ralem dicimus, unitivam quamdam et ralem dicimus, unitivam quamdam et concretivam intelligimus virtutem, supe- concretivam intelligimus virtutem, supe- riora quidem moventem ad providentiam riora quidem moventem ad providentiam minus habentium, coordinata autem rur- minus habentium, coordinata autem rur- sus ad communicativam alternam habi- sus ad communicativam alternam habi- tudinem, in extremis vero subjecta ad tudinem, in extremis vero subjecta ad meliorum et superpositorum conversio- meliorum et superpositorum conversio- nem. Ierotheus. nem. Ierotheus. Ibid.. Ibid.. Deus ab æterno dilexit creaturam quæ nón Deus ab æterno dilexit creaturam quæ nón fuit simpliciter, sed secundum quid, scili- fuit simpliciter, sed secundum quid, scili- cet in præscientia et ordinatione Creatoris. cet in præscientia et ordinatione Creatoris. Q. 64 ad q. 2. Q. 64 ad q. 2. Deus diligit bonum, et majus bonum magis Deus diligit bonum, et majus bonum magis diligit, et maxime bonum maxime diligit.. diligit, et maxime bonum maxime diligit.. Q. 64 ad q. 3. Q. 64 ad q. 3.

Deus hominem Christum plus diligit omni Deus hominem Christum plus diligit omni creatura. creatura. Q. 64 ad q. 4. Q. 64 ad q. 4. Deus plus simpliciter AMAT peccatorem præ-. Deus plus simpliciter AMAT peccatorem præ-. destinatum, quam justum præscitum, sed destinatum, quam justum præscitum, sed Q. 64 ad q. 5. Q. 64 ad q. 5. Deus cæteris paribus plus diligit manentem Deus cæteris paribus plus diligit manentem justum, quam poenitentem. justum, quam poenitentem. Q. 64 Q. 64 ad q. 6. ad q. 6.

ul nunc e converso. ul nunc e converso.

Augustini sententia de Petro et Joanne in Augustini sententia de Petro et Joanne in dilectione Christi activa et passiva. dilectione Christi activa et passiva. Q. 64. Q. incidens. Q. 64. Q. incidens.

INDEX RERUM INDEX RERUM

ANGELUS signaculum, anima imago, corpus ANGELUS signaculum, anima imago, corpus vero vestigium Dei dicitur. Q. 21, m. 3. vero vestigium Dei dicitur. Q. 21, m. 3. ANGELUS an sit Deo magis dilectus quam ANGELUS an sit Deo magis dilectus quam homo? homo? Q. 74 ad q. 4. Q. 74 ad q. 4. Plures ANGELI in eodem loco esse non pos- Plures ANGELI in eodem loco esse non pos- sunt, non propter loci repletionum quan- sunt, non propter loci repletionum quan- titativam, sed propter operationum con- titativam, sed propter operationum con- fusionem quæ esset si plures essent in fusionem quæ esset si plures essent in loco uno. loco uno. Q. 73, m. 2, a. 1. Q. 73, m. 2, a. 1. ANGELUS ibi intelligitur esse, ubi operatur. ANGELUS ibi intelligitur esse, ubi operatur. Damascenus. Damascenus. Q. 73, m. 2, a. 2. Q. 73, m. 2, a. 2. ANGELI cum ad exteriora mittuntur, sic im- ANGELI cum ad exteriora mittuntur, sic im- plent officia circa nos, quod tamen ab in- plent officia circa nos, quod tamen ab in- timis non recedunt. Gregorius et Beda. timis non recedunt. Gregorius et Beda. Ibidem, et Q. 74, m. 2, a. 1. Ibidem, et Q. 74, m. 2, a. 1.

ANGELUS non potest esse simul in pluribus ANGELUS non potest esse simul in pluribus locis. locis. Q. 73, m. 1, a. 2 et 3. Q. 73, m. 1, a. 2 et 3. ANGELUS secundum seipsum, hoc est, absque ANGELUS secundum seipsum, hoc est, absque corporis assumptione movetur et transit corporis assumptione movetur et transit de loco ad locum. Q. 74, m. 2, a. 1. de loco ad locum. Q. 74, m. 2, a. 1. ANGELUS de loco ad locum transit per me- ANGELUS de loco ad locum transit per me- dium, sed in transitu in nullo obstat ei dium, sed in transitu in nullo obstat ei medium. medium. Q. 74, m. 2, a. 2. Q. 74, m. 2, a. 2. ANGELUS æquali facilitate transit spissum et ANGELUS æquali facilitate transit spissum et solidum sicut rarum et vacuum, et æquali solidum sicut rarum et vacuum, et æquali facilitate et velocitate transit per distans facilitate et velocitate transit per distans et propinquum, non tamen potest simul et propinquum, non tamen potest simul esse in termino a quo, per quem, et ad esse in termino a quo, per quem, et ad quem unde cum est in coelo, non est in quem unde cum est in coelo, non est in terra, ut dicit Damascenus. terra, ut dicit Damascenus. ANGELUS habet motum suum in potestate, et ANGELUS habet motum suum in potestate, et ideo non sequitur regulas aliorum mo- ideo non sequitur regulas aliorum mo- tuum, et regulas motus medii per quod tuum, et regulas motus medii per quod est motus movetur enim per medium est motus movetur enim per medium sicut vult, sive in tempore continuo, sive sicut vult, sive in tempore continuo, sive repente, sive subito. Q. 74, m, 2, a. 3. repente, sive subito. Q. 74, m, 2, a. 3. ANGELI assumunt corpora non propter se, ANGELI assumunt corpora non propter se, sed ut hominibus congruant, ad quos sed ut hominibus congruant, ad quos mittuntur purgandos, illuminandos, et mittuntur purgandos, illuminandos, et perficiendos et custodiendos. Dionysius. perficiendos et custodiendos. Dionysius. Q. 75, m. 1 et 2. Q. 75, m. 1 et 2.

Ibid. Ibid.

ANGELI ex æthere corpora assumunt, et ha- ANGELI ex æthere corpora assumunt, et ha- bent potestatem densandi ea, non com- bent potestatem densandi ea, non com- mixtione alterius corporis, sed simpliciter, mixtione alterius corporis, sed simpliciter, prout densitas est situs quidam partium prout densitas est situs quidam partium

925 925

propinque stantium in toto. Q. 75, m. 2. propinque stantium in toto. Q. 75, m. 2. ANGELUS non est in corpore ut perfectio in ANGELUS non est in corpore ut perfectio in perfectibili, sed ut motor in mobili. perfectibili, sed ut motor in mobili. Q. 75, m. 3. Q. 75, m. 3. ANGELI potestate comederunt, non necessi- ANGELI potestate comederunt, non necessi- tate. Augustinus. tate. Augustinus. Q. 76, m. 4. Q. 76, m. 4. ANGELI corpus assumptum peracto ministe- ANGELI corpus assumptum peracto ministe- rio resolvitur in præjacentem materiam, rio resolvitur in præjacentem materiam, quæ est aer tenuis, non tenens figuram in quæ est aer tenuis, non tenens figuram in quam resolvitur corpus Angeli et disparet. quam resolvitur corpus Angeli et disparet. Q. 76, m. 5. Q. 76, m. 5.

ANIMA rationalis est substantia a qua fluunt ANIMA rationalis est substantia a qua fluunt potentiæ Quædam conjunctæ corpori, et potentiæ Quædam conjunctæ corpori, et quædam non conjunctæ. Avicenna. quædam non conjunctæ. Avicenna. Q. 15, m. 2, a. 2, subpar. 3 et quæs. 1. Q. 15, m. 2, a. 2, subpar. 3 et quæs. 1. ANIME potentiæ sunt proprietates conse- ANIME potentiæ sunt proprietates conse- quentes esse et substantiam animæ, et quentes esse et substantiam animæ, et ideo in genere qualitatis sunt, et dicere. ideo in genere qualitatis sunt, et dicere. oppositum, absurdum est et vicinum hæ- oppositum, absurdum est et vicinum hæ- resi. resi. Ibid. Ibid. ANIMA humana nullius rei accipit scientiam ANIMA humana nullius rei accipit scientiam nisi illius cujus principia prima habet nisi illius cujus principia prima habet apud seipsam. apud seipsam. Q. 13, m. 3. Q. 13, m. 3. ANIMA eo imago Dei est, quo ejus capax et ANIMA eo imago Dei est, quo ejus capax et particeps esse potest. Augustinus. particeps esse potest. Augustinus. Q. 15, Q. 15,

m. 2, a. 2, subpar. 1. m. 2, a. 2, subpar. 1.

ANIMA si mortalis esset et mortis termino ANIMA si mortalis esset et mortis termino clauderetur, non esset imago Dei. Augu- clauderetur, non esset imago Dei. Augu- stinus. stinus. Q. 15, m. 2, a. 2, subpar. 2.. Q. 15, m. 2, a. 2, subpar. 2.. Item, Q. 21, m. 3. Item, Q. 21, m. 3. ANIMA est locus specierum, præter quod non ANIMA est locus specierum, præter quod non tota, sed intellectus. Aristoteles. Ibid. tota, sed intellectus. Aristoteles. Ibid. ANIME primus impetus in bonum conveniens. ANIME primus impetus in bonum conveniens. est voluntas. est voluntas. Ibid. Ibid. ANIMA dicitur media inter intelligentiam et ANIMA dicitur media inter intelligentiam et naturam, et intelligentia media inter pri- naturam, et intelligentia media inter pri- mam causam et animam. Q. 22, m. 2, mam causam et animam. Q. 22, m. 2,

a. 1. a. 1.

ANIMA nobilis tres habet operationes, scilicet ANIMA nobilis tres habet operationes, scilicet divinam, intellectualem et animalem. divinam, intellectualem et animalem. Q. 29, m. 1, a. 1. Q. 29, m. 1, a. 1.

In ANIMA Trinitatis imago reperitur. In ANIMA Trinitatis imago reperitur. m. 2, a. 3. m. 2, a. 3.

Q. 41, Q. 41,

926 926

INDEX RERUM INDEX RERUM

ANIMA quæ est in corpore, continet corpus. ANIMA quæ est in corpore, continet corpus.

Aristoteles. Aristoteles. Q. 70, m. 4 ad q. 1. Q. 70, m. 4 ad q. 1. ANIMA est principium et causa vitæ corporis ANIMA est principium et causa vitæ corporis organici physici potentiam vitæ habentis. organici physici potentiam vitæ habentis. Aristoteles. Aristoteles. Q. 70, m. 1. Q. 70, m. 1.

ARS est collectio principiorum ad eumdem ARS est collectio principiorum ad eumdem finem tendentium. Tullius. Q. 60, m. 4, finem tendentium. Tullius. Q. 60, m. 4, a. 1. a. 1.

ARS cum operatur bonum, considerat bo- ARS cum operatur bonum, considerat bo- num secundum omnem intentionem cau- num secundum omnem intentionem cau- Q. 26 m. 1, a. 2, par. 1. Q. 26 m. 1, a. 2, par. 1.

sæ. sæ.

APPROPRIATUM est, quod ratione sui nominis APPROPRIATUM est, quod ratione sui nominis vicinam habet rationem cum proprio. vicinam habet rationem cum proprio. Q. 48, m. 1. Q. 48, m. 1.

ARCA in mente artificis vivit et est vita. ARCA in mente artificis vivit et est vita.

ASSOCIATIO species amicitiæ est, eo quod ami- ASSOCIATIO species amicitiæ est, eo quod ami- citia citia causa est societatis. Aristoteles. causa est societatis. Aristoteles. Q. 71. Q. 71.

Beda. Beda. Q. 55, m. 2, a. 3. Q. 55, m. 2, a. 3. Q. incidens, ad q. 1. Q. incidens, ad q. 1.

ASTRONOMUS nihil quasi de necessitate fato- ASTRONOMUS nihil quasi de necessitate fato- rum etiam in corporibus debet dicere. rum etiam in corporibus debet dicere. Ptolemæus. Ptolemæus. Q. 68, m. 2. Q. 68, m. 2.

ARGUMENTA tolle ubi fides quæritur. Ambro- ARGUMENTA tolle ubi fides quæritur. Ambro-

Q. 5, m. 3. Q. 5, m. 3.

sius. sius. ARGUMENTUM est ratio rei dubiæ faciens ARGUMENTUM est ratio rei dubiæ faciens

fidem. Boetius. fidem. Boetius.

Ibid. Ibid.

In ARGUMENTATIVA scientia contingit duplici- In ARGUMENTATIVA scientia contingit duplici- ter argumentari, scilicet ad positionem, et ter argumentari, scilicet ad positionem, et adrem. adrem. Ibid. Ibid. ARGUMENTUM in logicis facit fidem, in theo- ARGUMENTUM in logicis facit fidem, in theo- logicis autem fides facit argumentum: quia logicis autem fides facit argumentum: quia mentem arguens facit assentire non appa- mentem arguens facit assentire non appa- rentibus. Augustinus. Q. 15, m. 3, a. 1. rentibus. Augustinus. Q. 15, m. 3, a. 1.

ARII error dicentis Filium esse creaturam. ARII error dicentis Filium esse creaturam. Q. 30, m. 3, a. 2. Q. 30, m. 3, a. 2.

B B

BEATITUDINEM omnia appetunt, et propter BEATITUDINEM omnia appetunt, et propter eam agunt quidquid agunt. Tullius. Q. 26, eam agunt quidquid agunt. Tullius. Q. 26, m. 1, a. 2, par. 2. m. 1, a. 2, par. 2.

BEATITUDO est status omnium bonorum ag- BEATITUDO est status omnium bonorum ag- gregatione perfectus. Boetius. gregatione perfectus. Boetius. Q. 55, Q. 55, m. 3. m. 3.

BEATITUDO et miseria in eodem esse non BEATITUDO et miseria in eodem esse non possunt actu. Bernardus. possunt actu. Bernardus. Q. incidens. Q. incidens.

Q. 64. Q. 64.

ARTICULUS præpositivus non præponitur nisi ARTICULUS præpositivus non præponitur nisi substantivo. substantivo. Q. 34, m. 2. Q. 34, m. 2. ARTICULUS discretionem notat, et ad notitian ARTICULUS discretionem notat, et ad notitian discretam faciendam inventus est. discretam faciendam inventus est. Q. 58, m. 2. Q. 58, m. 2.

ARS est factivum principium cum ratione, ARS est factivum principium cum ratione, cujus medium est ratio recta regulans. cujus medium est ratio recta regulans. opus. Aristoteles. opus. Aristoteles. Q. 5, m. 1. Item, Q. 5, m. 1. Item, Q. 55, m. 1. Et, Q. 69, m. 4, a.1 Q. 55, m. 1. Et, Q. 69, m. 4, a.1

BELLUM quamvis in se malum sit, tamen in BELLUM quamvis in se malum sit, tamen in hoc parvum bonum est, quod ipso bo- hoc parvum bonum est, quod ipso bo- num pacis quæritur. num pacis quæritur. Q. 67, m. 1. Q. 67, m. 1.

BONITAS Dei est essentia ipsius. Augustinus. BONITAS Dei est essentia ipsius. Augustinus. Q. 26, m. 1, a. 1. Q. 26, m. 1, a. 1.

Non una BONITATE et prima formaliter et Non una BONITATE et prima formaliter et essentialiter omnia bona sunt bona, nisi essentialiter omnia bona sunt bona, nisi in habitudine causæ formalis exemplaris. in habitudine causæ formalis exemplaris. Q. 26, m. 1, a. 3, par. 1. Q. 26, m. 1, a. 3, par. 1.

INDEX RERUM INDEX RERUM

BONITAS naturæ consistit in modo, specie, BONITAS naturæ consistit in modo, specie,

et ordine ita quod modus omnis rei sit et ordine ita quod modus omnis rei sit modum præfigens, species omni rei spe- modum præfigens, species omni rei spe- ciem præbens sive formam, ordo omnem ciem præbens sive formam, ordo omnem rem ordinans et ad quietem deducens, et rem ordinans et ad quietem deducens, et ad stabilitatem trahens. Augustinus. ad stabilitatem trahens. Augustinus.

Q. 26. m. 1, a. 3, par. 2. Q. 26. m. 1, a. 3, par. 2. BONITAS divina licet simplex sit et imparti- BONITAS divina licet simplex sit et imparti- bilis, tamen potestas ejus est ad multos bilis, tamen potestas ejus est ad multos effectus, et a creatura participatur in si- effectus, et a creatura participatur in si- mili, prout non est ad tot ad quot est in mili, prout non est ad tot ad quot est in Creatore, sicut cera participat formam si- Creatore, sicut cera participat formam si- gilli. gilli. Q. 26, m. 1, a. 3, par. 3 ad Q. 26, m. 1, a. 3, par. 3 ad q. 2. q. 2.

BONITATIS divinæ signativa imago est sol, et BONITATIS divinæ signativa imago est sol, et multam consonantiam habens ad ipsam. multam consonantiam habens ad ipsam. Dionysius. Dionysius. Q. 55, m. 1, q. 1. Q. 55, m. 1, q. 1. BONITAS divina expendit se æqualiter super BONITAS divina expendit se æqualiter super omnes intellectuales vultus. Dionysius. omnes intellectuales vultus. Dionysius. Q. 63, m. 2. Q. 63, m. 2.

BONUM et amor in Deo non sinunt ipsum sine BONUM et amor in Deo non sinunt ipsum sine germine esse creationis. Dionysius. Q.8, germine esse creationis. Dionysius. Q.8, m. 2, a. 4, part. 2. m. 2, a. 4, part. 2.

BONUM gratiæ similius est bonitati divinæ BONUM gratiæ similius est bonitati divinæ quam bonum naturæ. Q. 15, m. 2, a. 2, quam bonum naturæ. Q. 15, m. 2, a. 2,

par. 1. par. 1.

BONUM in substantia, substantia est, in quan- BONUM in substantia, substantia est, in quan- titate quantitas, in qualitate qualitas, in titate quantitas, in qualitate qualitas, in relatione relatio, et sic de aliis. Aristote- relatione relatio, et sic de aliis. Aristote- les. les. Q. 26, m. 1, a. 1. Q. 26, m. 1, a. 1. BONORUM quoddam est omnium bonorum BONORUM quoddam est omnium bonorum causa, et quoddam participatione bonum: causa, et quoddam participatione bonum: quod distinguitur in bonum naturæ quod quod distinguitur in bonum naturæ quod idem est quod natura, et in bonum natu- idem est quod natura, et in bonum natu- ræ superadditum : quod subdistinguitur ræ superadditum : quod subdistinguitur in bonum in genere, circumstantiæ, virtu- in bonum in genere, circumstantiæ, virtu- tis politicæ, gratiæ et gloriæ. Proclus. tis politicæ, gratiæ et gloriæ. Proclus. Ibidem. Ibidem.

BONUM naturæ superadditum est in adjuto- BONUM naturæ superadditum est in adjuto- rium et perfectionem potentiæ. Gregorius. rium et perfectionem potentiæ. Gregorius. Ibidem. Ibidem.

BONORUM quædam maxima, quædam media, BONORUM quædam maxima, quædam media, quædam minima. Augustinus. Ibid. quædam minima. Augustinus. Ibid. BONUM in creatura dicitur quod est a bono BONUM in creatura dicitur quod est a bono formali transfusione. Boetius. formali transfusione. Boetius. Ibid. Ibid.

927 927

BONORUM aliud honestum, aliud utile, et BONORUM aliud honestum, aliud utile, et aliud delectabile. Aristoteles.. Q. 26, aliud delectabile. Aristoteles.. Q. 26, m. 1, a. 1. m. 1, a. 1.

BONUM est, ut eloquia dicunt, ex quo omnia BONUM est, ut eloquia dicunt, ex quo omnia subsistunt et sunt sicut ex causa per- subsistunt et sunt sicut ex causa per- fecta deducta, in qua omnia consistunt fecta deducta, in qua omnia consistunt sicut in potenti plantativo custodita et sicut in potenti plantativo custodita et contenta, et ad quod omnia convertuntur contenta, et ad quod omnia convertuntur quemadmodum ad proprium singula quemadmodum ad proprium singula finem, et quod omnia desiderant, intelle- finem, et quod omnia desiderant, intelle- ctualia quidem et rationalia cognitive, ctualia quidem et rationalia cognitive, sensibilia autem sensibiliter, expertia vero sensibilia autem sensibiliter, expertia vero sensus naturali motu vivifici desiderii, sensus naturali motu vivifici desiderii, carentia autem vita et tantum existentia carentia autem vita et tantum existentia aptitudine ad solam substantiæ participa- aptitudine ad solam substantiæ participa- tionem. Dionysius. Q. 26, m. 1, a. 2. tionem. Dionysius. Q. 26, m. 1, a. 2.

par. 1. par. 1. BONUM originem ducit a verbo Græco βοάω, BONUM originem ducit a verbo Græco βοάω, quod est clamo. quod est clamo. Ibid. Ibid.

BONUM est diffusivum esse et sui. Dionysius. BONUM est diffusivum esse et sui. Dionysius. Ibidem. Ibidem.

BONUM est, quod omnia optant. Aristoteles. BONUM est, quod omnia optant. Aristoteles. Ibidem, et Q. 55, m. 3. Ibidem, et Q. 55, m. 3.

BONUM per se et secundum se non potest de- BONUM per se et secundum se non potest de- terminari nisi ex causa finali: bonum vero terminari nisi ex causa finali: bonum vero ad aliud per alias causas. Q. 26, m. 1, ad aliud per alias causas. Q. 26, m. 1, a. 2, par. 1. a. 2, par. 1.

cenna. cenna.

Ibid. Ibid.

Ibid. Ibid.

Ibid. Ibid.

BONI est bona adducere. Dionysius. BONI est bona adducere. Dionysius. BONUM est quod est a bono. Boetius. BONUM est quod est a bono. Boetius. BONUM est indivisio actus a potentia. Avi- BONUM est indivisio actus a potentia. Avi- Q. 25, m. 1, a. 2, par. 2. Q. 25, m. 1, a. 2, par. 2. BONUM per se est, quod omnibus melius est BONUM per se est, quod omnibus melius est esse quam non esse. Anselmus. esse quam non esse. Anselmus. BONUM commutabile ex hoc bonum est, BONUM commutabile ex hoc bonum est, quod umbra et nutus est boni incommu- quod umbra et nutus est boni incommu- tabilis. Augustinus. tabilis. Augustinus. Ibid. Ibid. BONUM laudatur a cunctis theologis, et sicut BONUM laudatur a cunctis theologis, et sicut pulchrum, et sicut pulchritudo. Diony- pulchrum, et sicut pulchritudo. Diony- sius. sius. Q. 26, m. 1, a. 2, par. 3. Q. 26, m. 1, a. 2, par. 3. BONUM et pulchrum sunt idem secundum BONUM et pulchrum sunt idem secundum supposita, non autem secundum nominis supposita, non autem secundum nominis significationem. significationem. Ibid. Ibid. BONUM per se quod est honestum, pulchri- BONUM per se quod est honestum, pulchri- tudo est intelligibilis. Augustinus. Ibid. tudo est intelligibilis. Augustinus. Ibid. BONUM in causa prima dicitur per essentiam, BONUM in causa prima dicitur per essentiam,

928 928

INDEX RERUM INDEX RERUM

in causatis autem per participationem. in causatis autem per participationem.

Dionysius. Dionysius.

Q. 26, m. 1, a. 3, Q. 26, m. 1, a. 3,

lbid. lbid.

Ibid. Ibid.

par. 3 ad q. 2. par. 3 ad q. 2. BONUM naturæ quod formaliter inest omni ei BONUM naturæ quod formaliter inest omni ei quod creatum est, et augetur et minuitur, quod creatum est, et augetur et minuitur, sed numquam destruitur in toto, manente sed numquam destruitur in toto, manente re creata. Augustinus. re creata. Augustinus. BONORUM aliud per essentiam, quod est BONORUM aliud per essentiam, quod est Deus aliud per participationem, quod est Deus aliud per participationem, quod est creatum bonum. Dionysius. Q. 26, m. 1, creatum bonum. Dionysius. Q. 26, m. 1, a. 3, par. 4. a. 3, par. 4. BONUM est quod est a bono, et in bono, et BONUM est quod est a bono, et in bono, et ad bonum. Dionysius. ad bonum. Dionysius. Ibid. Ibid. BONUM exstasim facit etiam in prima causa, BONUM exstasim facit etiam in prima causa, et non sinit ipsam solam, sine germine et non sinit ipsam solam, sine germine permanere, et facit ipsam diffusivam esse permanere, et facit ipsam diffusivam esse et boni. et boni. BONUM ad naturam pertinet, justum vero ad BONUM ad naturam pertinet, justum vero ad actum. Boetius. actum. Boetius. Ibid. Ibid. BONUM summum est, quod non nisi bonum BONUM summum est, quod non nisi bonum est, et purissimum et simplicissimum est, est, et purissimum et simplicissimum est, et in fine simplicitatis. Dionysius, Boetius et in fine simplicitatis. Dionysius, Boetius et Proclus. et Proclus. Q. 26, m. 2, a. 2. Q. 26, m. 2, a. 2. Dicitur summum, quia est summa et univer- Dicitur summum, quia est summa et univer- salis causa omnis BONI, præhabens in se salis causa omnis BONI, præhabens in se virtualiter et eminenter et simpliciter virtualiter et eminenter et simpliciter omne bonum: quod Plato vocavit for- omne bonum: quod Plato vocavit for- mam, cæteri vero imagines. mam, cæteri vero imagines. Ibid. Ibid. In summo BONO non est additio rei ad rem: In summo BONO non est additio rei ad rem: sed cum bonum dicatur communiter per sed cum bonum dicatur communiter per analogiam de summo bono et aliis, per analogiam de summo bono et aliis, per modum significandi determinatur ad pri- modum significandi determinatur ad pri- mum bonum quando additur, ad summum mum bonum quando additur, ad summum bonum. bonum. Ibid. Ibid. BONUM summum per rationem causæ deter- BONUM summum per rationem causæ deter- minatur eo quod omnis boni causa est, minatur eo quod omnis boni causa est, a qua omne bonum est in bono planta- a qua omne bonum est in bono planta- tum, et ad bonum conversum. Dionysius. tum, et ad bonum conversum. Dionysius. Q. 26, m. 2, a. 2. Q. 26, m. 2, a. 2.

BONUM desiderans bonum est. Boetius. BONUM desiderans bonum est. Boetius. Ibidem. Ibidem.

BONI est bona adducere, et optimi optima. BONI est bona adducere, et optimi optima. Dionysius. Dionysius. Ibid. Ibid. BONI sicut moventis proprius actus amor est, BONI sicut moventis proprius actus amor est, et effectus amoris exstasis. et effectus amoris exstasis. Ibid. Ibid.

BONUM causa mali esse non potest, sicut BONUM causa mali esse non potest, sicut ignis sive caloris non est infrigidare. ignis sive caloris non est infrigidare. Q. 26, m. 2, a. 3. Q. 26, m. 2, a. 3.

A summo BONO non est nisi bonum, et effe- A summo BONO non est nisi bonum, et effe- ctive ab ipso nullo modo potest esse ma- ctive ab ipso nullo modo potest esse ma- lum. lum. Ibid. Ibid. BONUM primum in se consideratum et ab BONUM primum in se consideratum et ab omnibus participantibus ipsum separa- omnibus participantibus ipsum separa- tum, nec habet consortem, nec similem, tum, nec habet consortem, nec similem, nec comparem, nec oppositum, nec con- nec comparem, nec oppositum, nec con- trarium, nec adversarium. Q. 27, m. 1, trarium, nec adversarium. Q. 27, m. 1,

a. 1. a. 1.

BONUM participative dictum, malum habet BONUM participative dictum, malum habet oppositum universaliter. oppositum universaliter. Ibid. Ibid. BONUM et malum secundum sua nomina op- BONUM et malum secundum sua nomina op- ponuntur ut privatio et habitus: sed se- ponuntur ut privatio et habitus: sed se- cundum suas essentias quas nominant, cundum suas essentias quas nominant, sive secundum qualitates quas significant, sive secundum qualitates quas significant, opponuntur ut contraria. Q. 27, m. 1, opponuntur ut contraria. Q. 27, m. 1,

a. 2. a. 2.

BONUM est ex una tota et sola causa, malum BONUM est ex una tota et sola causa, malum vero omnifariam. Aristoteles et Dionysius. vero omnifariam. Aristoteles et Dionysius. Q. 27, m. 3. Q. 27, m. 3. BONUM gratiæ in toto auferibile est: bonum BONUM gratiæ in toto auferibile est: bonum autem quod corrumpitur malo, ut dicit autem quod corrumpitur malo, ut dicit Augustinus, non in toto auferibile est. Augustinus, non in toto auferibile est. Q. 27, m. 4. Q. 27, m. 4.